آوار...
به یاد شهید ایلیا...
یادت هست صحن جامع؟...کنار حوض...فواره ها...اشک هایم...چشم هایت...
کو دستانت؟...
........................................................
*.چای می نوشم که با غفلت فراموشت کنم...چای می نوشم ولی از اشک،فنجان پر شده است...
*.خواب و خواب و خواب و باز هم خواب...
*.دوستم اسمس می ده کجایی آنتن نداری؟ جوابشو می دم "نمی دونم قبرستون یا شایدم جهنم" ...
*.خیلی این دنیا پسته...خیلی...خیلی...خیلی...خدایا حق داری...واقعن حق داری به اشد مجازات عذابمون کنی...از این که به این راحتی ولت می کنیم و می چسبیم به دنیا...حالم از خودم به هم می خوره...شدیدن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ن ...
*.خدایا...آخه چرا باید اونی باشم که هستم و اونی نباشم که نیستم...چرا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا...
*.آه ای خدا خسته شدم از توبه های الکی...
*.دیگه از خستگیام خسته شدم...
*.نمی شه مست کرد تا چیزی نفهمید...نه؟ تا درد نکشید...نه؟ تا از یاد برد...نه؟ تا آدم شد...نه؟
*.آخه اینم وقت بی خدایی بود؟ من درس دارم...
*.اینو که خوندم...بیشتر حالم گرفته شد...باز هم باز شدن زخم قدیمی...باز هم مسئله ی عشق و دل...باز هم کربلا و حسین و من و بی کربلایی و بی حسینی...و باز هم خواب...
*.دلم واسه مامان و بابام تنگ شده...خیلی زیاد...خیلی زیاد...اما حیف که نمی تونم برم خونه...دلم می خواد برم تو بغل مامانم زار بزنم...خواسته ای محال...
*.واسم دعا کنید...
*.ح س ی ن ... کاش داشتمت...
*.کاش لحظه ای رهایم کنی...شیطان...
*.خیلی بده که گریه هم آرومت نکنه...
*.کاش بارون می بارید...آسمون این جا چقدر بخیله...
یا علی مددی...
9 دی یک روز نبود. به اندازه ای چندین قرن پر محتوا بود. اصلا بهتر بگویم حرف چندین قرن را در میان سینه ای خویش داشت.
9دی، سنگینی بار را از روی دوش عاشورا برداشت و عاشورا را، از محرمی ترین ماه تقویم، به تمام روزهای تاریخ نسبت داد.
آری، 9 دی فریاد یک ملت بود به لبیک یا حسین!
لبیک یا حسین...