ماهواره ی امید
چهارشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۳، ۱۱:۳۷ ب.ظ
مثل ماهواره ای که در مدار گردش به دور زمین گاهی در سایه قرار می گیره و به اصطلاح وارد کسوف می شه و گاهی هم از کسوف خارج میشه و تعداد وارد و خارج شدن از کسوفش هم به سرعت مداریش و زاویه ی میل مداریش نسبت به استوای زمین بستگی داره، من الان دقیقا در حالت کسوف به سر می برم. این نکته هم قابل توجهه که دمای ماهواره در حالت کسوف ممکنه تا دویست سی صد درجه سانتی گراد زیر صفر هم برسه و تنها چاره اش اینه که از این حالت در بیاد و خودش رو برسونه به نور خورشید. البته اگه سیستم هاش در وضعیت کسوف از کار نیفتاده باشن و بتونه از کسوف خارج بشه.
الان دقیقا یادم نمی آد با زیاد شدن سرعت یا زاویه میلش مدت زمانی که در کسوف می مونه کمتر می یا بیشتر!
فقط نوشتنه که مواقعی که آدم تنهای تنهاست آرامش بخشه.
هیچ چیزی مثل قلم و دستایی که می نویسن یا کیبورد و دستایی که تایپ می کنن، آدم رو درک نمی کنن.
ماهواره... کسوف...سایه...خورشید...انجماد..امید...شمس...شمس الشموس...
۹۳/۰۷/۰۹