د َ رّ ِه...
سه شنبه, ۲ اسفند ۱۳۹۰، ۰۹:۳۰ ق.ظ
بســــــم الله الرحـمـــــن الرحیــــــــم...
گــیجَم...گــُنْگــَم...مَنگــَم...
همه چی تو ذهنم به هم ریخته...مُتَلاشی شده...ویران شده...
شُدم مثلـــِ کاغذِ بی خَط...که ندونی از کُجاش شروع کنی به نوشتن...
شاید هم کاغذ ِ سیاه شده...که جایی واسه نوشتن نداره...
نمی دونم...
همین هم پریشونم کرده...
شَکْ سنگ لاخ ترین جاده ای یــــِ که تو زندگی "بایــد" طِی بــِشه...
+ یا دَلیلَ المُتَحیِّرِینَ ... یا اَمانَ الخائِفینَ ...
+ فِلَشَمُ می گردم پیدا نمی کنم...یادمَم نمی آد کجا گذاشتمش...شاید هم پشتـــِ یکی از پی سی هایـــِ دانشکده زدم...نمی دونم کدوم یکیش...اصلن حالــــِ فکر کردنُ هم ندارم تا یادم بیاد...حالـــِ بیشتر گشتنم ندارم...+ گاهی وقتا آدم باید بگه : به درکـــِ اَسْفَلَ السافِلینــــ
+ دو سه روزی دارم می رم...نائین...پیشــــِ دوستم...اگر برنگشتیم...حلال کنید...
عــــــــــلی عـــــــــــلی...
یعنی انشاءالله اگه برگشتین دنبال حلالیت نیستید دیگه ...
فلشتون رو هم می تونید اون ته تهای کیفتون پیدا کنید ... انشاءالله