...و عبور باید کرد

به یاد شهید ایلیا...

عاشقانه هایم خیلی وقت است که خفه شده اند...خودم را هم که خفه کنم...دیگر همه چیز رو به راه می شود...

........................................................

*.دیگر هوای مسموم اتاقم را نمی توانم تحمل کنم...باید بروم...شاید قم...اگر لحظه ای سرم را در آغوش پر محبت بانو نگذارم...مطمئنم که از دست خواهم رفت...

*.در ضمن کسی که عاشقانه هایش خفه شوند...دیگر چیزی ندارد...مرده متحرک...چه خودش را خفه کند...چه نکند...

*.باید اسمس های این چنینی دوستان را زمزمه کنیم تا شاید دلمان کمی آرام شود :

اشک ها قطار می شوند...سلام بر لحظه ای که قطار به ایستگاه مشهد نزدیک می شود...

*.می خوام برم سینما...برنامه های سینماها رو چک می کنم...هیچ فیلم به درد بخوری رو پیدا نمی کنم...لا اقل اگر تهران بودم...یه چیزی گیرم میومد...

*.فکر می کنم تنها دانشجویی تو ایران باشم که دو واحد اضافی درس عمومی پاس کرده ! ... احتمالن به خاطر علاقه ی بیش از حد ضمیر ناخود آگاهم به دروس عمومی بوده که این جوری سوتی دادم...

یا علی مددی...