...و عبور باید کرد

به یاد شهید ایلیا...

فکر می کنم حساب دقیق لحظات جداییمان را داشته ای...از همان شب که تو را با ماهتاب تنها گذاشتم...این را از چشمهایت فهمیدم...حالا که برگشته ام...

........................................................

*.تا حالا دیدید وقتی جایی از بدن آدم کوفته می شه و داغه متوجه نمی شه...یه مدت زمانی که می گذره دردش شروع می شه؟...تازه می فهمم...تازه دردش اومده سراغم...تازه دارم زجر می کشم...تازه دارم می خوام که نباشم و برم زیر خاک...یا لیتنی کنت ترابا...

*.ذره ای فهمیدم از حسرت یوم الحسرت را...

*.چقدر من از هوای بادی و تکون خوردن در و پنجره ها متنفرم...

*.خدایا چقدر واضح این روز ها باهام حرف می زنی...

*.تفألی به قرآن...

قُلْ کُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِیِّ وَمَنِ اهْتَدَى

سوره مبارکه طه آیه ۱۳۵

*.اما هم چنان...اِلهى وَ رَبّى مَنْ لى غَیْرُکَ اَسْئَلُهُ کَشْفَ ضُرّى وَ النَّظَرَ فى اَمْرى...

*.می فهمم...باور کن...هم معصومیت از دست رفته را و هم تقدس پایمال شده را...

یا علی مددی...