...و عبور باید کرد

تو راه اردبیلیم...یه جایی برای نهار وای میستیم...از دور درختی خیلی توجهمو به خودش جلب می کنه...به خیالم شبیه یک آدمی می آد که سر و یک دستش رو به سمت آسمان گرفته...با داداشم و آبجیم می ریم سمتش...یه عالمه عکس می ندازیم و مسخره بازی درمیاریم...آبجیم می گه یادمون باشه اگه گذرمون به سمت برج ایفل و آثار تاریخی جهان افتاد یه ساعت بیشتر وقت نذاریم واسه عکس گرفتن ازشون...داداشم که می خواد ازش بره بالا...می گم مواظب باش این اثر هنری نشکنه...می گه دست شما درد نکنه نگران درخته ای؟ نمی گی مواظب باش خودت از رو درخت نیوفتی زمین !