...و عبور باید کرد

چند روزی می شود که این مسئله ذهنم را به خودش مشغول کرده است...نمی دانم اسمش را چه می شود گذاشت؟ خیانت؟ جهالت؟ یا چه؟ آشی که فکر می کنم دیگرانی نه چندان نا آشنا برایمان پخته و بیشتر صدا و سیما و رسانه ها کشیده و خورانده باشند.آن هم نگاهی است که صدا و سیما به مقوله ی چند همسری دارد...صدا و سیما تا کی می خواهد مسئله ی چند همسری را به صورت جرم، قتل، جنایت، و هوس رانی و بی عاطفه گری نشان دهد؟ چرا به این مسئله توجه نمی شود که چقدر زن های بیوه یا دختر های از سن ازدواج گذشته ای وجود دارند که با توجه به شرایط و مشکلاتی که در زندگی دارند، خودشان حاضر هستند زن دوم باشند و چقدر مرد هایی  که  اذعان می کنند که توانایی اداره ی چند همسری را چه از نظر مالی و چه از نظر عاطفی دارند...و حتی زن هایی که مشکلی با داشتن زن دوم شوهرانشان ندارند...کاری به آن  تعداد ناهنجاری های به وجود آمده از هوس رانی بعضی از مردها که چندین زن اختیار کرده اند و حقوق همسرانشان را تضییع کرده اند، ندارم...زیرا اگر بررسی و پژوهشی در این زمینه انجام شود اثبات خواهد کرد که ازدواج نکردن دختران و زن های بیوه و مطلقه ای که باید ازدواج بکنند ناهنجاری هایی بالطبع عمیق تر و گسترده تر از ناهنجاری های ناشی از عهد شکنی بعضی مردان بی عاطفه و هوس ران بر جای گذاشته و می گذارد...چرا باید این مسئله به صورت یک مسئله ی خطرناک  آبرو بر در جامعه ی ما رواج پیدا کرده باشد؟...در جامعه ای به اصطلاح اسلامی !